Wędrowne ptaki

Książek o inności, byciu obcym, byciu przybyszem, a przede wszystkim tolerancji jest coraz więcej. I jak ze wszystkim temat jest raz lepiej raz gorzej potraktowany.

Wydaje się, że tym razem to kolejna książka o byciu tolerancyjnym. W świetle tego co dzieje się na świecie, w świetle tego jak traktowani są obcy, uchodźcy i nieznani nam ludzie taka książka wydaje się być bardzo potrzebna. Tyle tylko, że kto kupuje takie książki? Raczej nie Ci którzy walczą z obcymi. Co więc wnosi w życie taka czytanka do życia ludzi, którzy takich właśnie książek nie potrzebują?

Jest sobie chłopiec, chłopiec który oczekuje przybycia wędrownych ptaków. Zawsze kiedy przylatują robi się ciekawiej, barwniej, weselej. Jest to też oczywiście okazja do poznania nowych rzeczy. Wędrowne ptaki są przecież inne niż ludzie z miasta.

Kiedy mijają kolejne dni można się lepiej poznać z przybyszami, można nauczy się ich języka, można znaleźć wspólne zainteresowania można się też ... zaprzyjaźnić. Tylko, że przychodzi jesień, a jesień to czas kiedy wędrowne ptaki muszą odlecieć.

Czy jest jakiś powód dla którego ptaki muszą opuścić miasta? Jest. Ba jest ich kilka, a jednym z nim jest niechęć dzielenia się z obcymi. Czy ptaki mogą zostać, czy zostaną?
Tak oto potokiem słów streściłam Wam kilka zdań z książki. Bo książka jest napisana krótki zdaniami z niewielką ilością słów. Słów tak dobranych, że niosą w sobie wielowymiarowy przekaz.

To jednak te słowa i do tego ilustracje tworzą niesamowity i wciągają klimat. Łagodność, która skłania do refleksji i upewnia w przekonaniu, że obcy to nic złego.

 Co więc wnosi w życie taka czytanka do życia ludzi, którzy takich właśnie książek nie potrzebują? Pewność. Pewność, że robią dobrze. Siłę. Siłę w tłumaczeniu tego jak powinien wyglądać świat. Słowa. Słowa, których czasem brakuje do tego tłumaczenia.

Tytuł: Wędrowne ptaki
Autor: Michael Roher
Wydawnictwo: Prószyńska i S-ka